for the Ezra Pound’s translation
L’aur’amara fa’ls bruels brancutz
clarzir,
que’l dous’espeis’ab fuelhs,
e’ls letz
becx
dels auzels ramencx
te balbs e mutz,
pars
e non pars,
per que m’esfortz
de far e dir
plazers
a manhs per lei
qui m’a virat bas d’aut,
don tem morir
si l’afans no m’asoma.
Tan fo clara
ma prima lutz
d’eslir
lei don cre’l cors los huelhs,
non pretz
necx
mans dos aigovencx
d’autra. S’esdutz
rars
mos preiars:
pero deportz
m’es ad auzir
volers;
bos motz segrei
de lieis don tan m’azaut
qu’al sieu servir
sei del pe tro c’al coma.
Amors, guara!
Sui be vengutz?
Cauzir
tem far, si’m dezacuelhs
tal detz
pecx,
que t’es mielhs que’t trencx,
qu’ieu sui fis drutz,
cars
e non vars;
ma’l cors ferm fortz
me fai cobrir
mainhs vers,
qu’ap tot lo nei,
m’agr’ ops us bais al caut
cor refrezir,
que no’i val autra goma.
Si m’ampara,
silh que’m trautz,
d’aizir
qui es de pretz capduelhs,
dels quetz
precx
qu’ai dedins a rencx
l’er for rendutz
clars
mos pensars:
qu’ieu fora mortz,
mas fa’m suffrir
l’espers
que’lh prec que’m brei,
qu’aisso’m te let e baut,
que d’als jauzir
no’m val jois una poma.
Doussa car’a
totz aips volgutz,
sofrir
m’er per vos manhs erguelhs,
quar etz
decx
de totz mos fadencx
don ai manhs brutz
pars;
e guabars
de vos no’m tortz
ni’m fai partir
avers,
c’anc non amei
ren tan a mens d’ufaut,
ans vos dezir
plus que Dieu silh de Doma.
Ara’t para,
chans e condutz,
formir
al rei qui te rucuelhs,
quar Pretz,
secx
sai, lai es doblencx,
e mantengutz
dars
e manjars:
de joi la’t portz.
Son anel mir
si’l ders,
qu’anc non estei
jorn d’Araguo que’l saut
no’i volgues ir;
mas sai m’an clamat: roma!
Faitz es l’acortz:
qu’el cor remir
totz sers
lieis cui dompnei,
ses parsonier Arnaut,
qu’en autr’albir
n’esfort m’entent’a soma.